- obejrzeć się się za kimś, czymś
- присмотре́ть (себе́), найти́ кого́-л., что́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
obejrzeć się się za kimś, czymś
Смотреть что такое "obejrzeć się się za kimś, czymś" в других словарях:
oglądać — ndk I, oglądaćam, oglądaćasz, oglądaćają, oglądaćaj, oglądaćał, oglądaćany obejrzeć dk VIIb, oglądaćjrzę, oglądaćjrzysz, oglądaćjrzyj, oglądaćjrzał, oglądaćjrzeli, oglądaćjrzany 1. «patrząc, zwykle z różnych stron, poznawać coś, zapoznawać się z… … Słownik języka polskiego
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… … Słownik języka polskiego
zobaczyć — dk VIb, zobaczyćczę, zobaczyćczysz, zobaczyćbacz, zobaczyćczył, zobaczyćczony 1. «patrząc spostrzec, zauważyć kogoś, coś; rozpoznać wzrokiem, ujrzeć, obejrzeć coś» Zobaczyć kogoś przez okno. Zobaczyć kogoś na ulicy, w parku. Z daleka zobaczył… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
koneser — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. konesererze; lm M. konesererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba znakomicie znająca się na czymś, umiejąca ocenić wartość czegoś; właściwie wydająca opinię o kimś lub o czymś; biegły, opiniodawca, rzeczoznawca, znawca … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… … Słownik języka polskiego
